Napisy
Arye Bursztyn: W pewnej chwili, kiedy rozmawiałem z Olgą podczas naszej podróży, doszliśmy do wniosku, że nasza praca podczas warsztatów polega na tym, by być leniwymi, trochę dziwacznymi, moc, by wygłupiać się i popełniać błędy. Jednak poza tym, główna idea zajęć koncentruje się na słuchaniu i obecności, która pozwala na słuchanie siebie, gdy wspólnie się poruszamy. Kontakt improwizacja pozwala nam na prowadzenie swego rodzaju fizycznej, niewerbalnej rozmowy, w której słyszymy, jak różne oblicza ma słuchanie i słyszenie, która również pozwala nam dostrzec, jak często staramy się w swoim życiu zbyt mocno, za bardzo silimy się na bycie inteligentnymi...
Olga Lidia Kozłowska: Ja bym dodała jeszcze użycie głosu jak nie tylko czegoś, co się słyszy uchem, ale też czuje ciałem. Jest to pewnego rodzaju ruch, pewnego rodzaju wibracja, jakiś kontakt. Dla mnie jest to też pytanie o rolę słyszenia dźwięków i wydawania dźwięków w kontakt improwizacji, aczkolwiek to nie jest chyba główny temat – na pewno jednak jest to jeden ze strumieni.
Arye: Podczas warsztatów pracujemy nad oddechem, użyciem głosu, wzajemnym wsłuchiwaniem się w nasze potrzeby, to były nasze główne zadania wczoraj i dziś. Kontakt improwizacja daje pouczającą lekcję, jak szanować i doceniać obecność drugiej osoby jako człowieka, a nie „obiektu”.
Olga: Słuchanie i słyszenie, nie tylko w aspekcie dźwięków, ale i czułości, uważności na siebie i na innych, na przestrzeń, właściwie na wszystko. Chodzi o tę jakość słuchania i to jest, myślę, esencja naszego spotkania.
Arye: Świadomość.
Olga: Tak. Świadomość.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz